Streets of London - Ralph McTell

Streets of London - Ralph McTell

Streets of London ประพันธ์โดย Ralph McTell. ศิลปินสายเลือดอังกฤษ ที่สร้างผลงานเพลงแนว Folk Song บทเพลงที่ทำให้เขาประสบความสำเร็จคือ Street of London
ผลงานของเขาผลิตไว้ครั้งแรก เมื่อปี 1969 ในอัลบั้มชื่อ Spiral Staircase แต่นำมาตัดออกเป็น
ซิงเกิลในปี 1974. ครั้งนั้นประสบความสำเร็จขึ้นสู่อันดับ 2 ของอังกฤษ UK singles chart, จำหน่ายได้มากกว่าวันละ 90,000 copies จนทำให้เขาได้รับรางวัล The Ivor Novello Award. เพลงนี้รู้จักกันทั่วทั้งในยุโรป ลอนดอน และปารีส

มีนักร้องหลายคนนำมาเล่นหลายๆรูปแบบ เช่น Mary Hopkin ในปี 1970 ,Glen Campbell ในปี 1978 Sinéad O'Connor ในปี 1994. ในเวอร์ชั่นพั้งค์ของ The Sex Pistols,ในแนวคลาสสิคกีตาร์ของ John Williams และยังมี Streets of London ให้เปรียบเทียบ และรับฟังได้ของ Don McLean ,Cat Stvens และ,Sex Pistols

เนื้อหาของเพลงกล่าวถึงความหลากหลายของชีวิตบนถนนในกรุงลอนดอน ที่มีให้เห็นหลายรูปแบบ ทั้งคนยากไร้ข้างถนน ในขณะเดียวกับที่ชายชราบางคนนั่งจิบชารุ่นคิดอยู่เดียวดายในคาเฟ่ยามดึกดื่น แล้วก็เดินกลับบ้านอย่างโดดเดี่ยว กับอีกซีกหนึ่งของถนนในบ้านพักคนชรามีคนบางคนที่ยังเหลือความทรงจำอันลางเลือนที่ถึงแม้จะมีเหรียญเกียรติยศประดับ แต่ฮีโร่คนนี้ก็ถูกโลกลืมไปแล้ว

Streets of London - Ralph McTell

Have you seen the old man
In the closed-down market
Kicking up the paper
with his worn out shoes
In his eyes you see no pride
And held loosely at his side
Yesterday's papers telling yesterday's news

คุณเคยเห็นชายแก่คนนั้นไหม?
ในยามที่ตลาดร้างลา
เขาเขี่ยหนังสือพิมพ์ขึ้นมา
ด้วยรองเท้าคู่เก่าซอมซ่อของเขา
ในแววตาที่ดูไม่แยแส
และถือมันเอาไว้ข้างตัว
หนังสือพิมพ์ของเมื่อวานก็แค่บอกกล่าวเรื่องราวของวันวาน

So how can you tell me you're lonely
And say for you that the sun don't shine
Let me take you by the hand
and lead you through the streets of London
I'll show you something
to make you change your mind

แล้วคุณจะบอกกับฉันอีกหรือว่าคุณนั้นเหงา?
และไร้ซึ่งความหวัง
ส่งมือคุณมาให้ฉัน
ฉันจะนำคุณไปสู่ถนนแห่งกรุงลอนดอน
และจะบอกกล่าวคุณในบางสิ่ง
เพื่อให้คุณเปลี่ยนความคิดนั้นเสีย

Have you seen the old girl
Who walks the streets of London
Dirt in her hair and her clothes in rags
She's no time for talking,
She just keeps right on walking
Carrying her home in two carrier bags.

คุณเคยเห็นสาวแก่คนนั้นไหม?
คนที่เดินอยู่บนถนนแห่งกรุงลอนดอน
ผมเพ้าเลอะเทอะด้วยฝุ่นและเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง
หล่อนไม่มีเวลาแม้แต่จะพูดคุยเลยด้วยซ้ำ
หล่อนทำได้แค่เดินจ้ำอ้าวไปเรื่อยๆ
หอบหิ้วข้าวของเต็ม 2 มือกลับบ้าน

In the all night caf?
At a quarter past eleven,
Same old man is sitting there on his own
Looking at the world
Over the rim of his tea-cup,
Each tea last an hour
Then he wanders home alone

ทุกๆ ค่ำคืนในร้านกาแฟ
เวลาห้าทุ่มสิบห้า
ชายแก่คนเดิมกำลังนั่งตรงที่ประจำของเขา
เพื่อมองดูความเป็นไปบนโลก
ผ่านขอบแก้วชาของเขา
จนเวลาล่วงเลยผ่านเป็นชั่วโมง
แล้วก็เดินกลับบ้านตามลำพัง

And have you seen the old man
Outside the seaman's mission
Memory fading with
The medal ribbons that he wears
In our winter city,
The rain cries a little pity
For one more forgotten hero
And a world that doesn't care

และคุณเคยเห็นชายแก่คนนั้นไหม?
นอกเหนือจากภารกิจทหารเรือของเขาแล้ว
ความทรงจำกับตัวเขาค่อยๆ เลือนหายไปกับเหรียญกล้าหาญที่เขาสวม
ในท่ามกลางเมืองอันหนาวเหน็บของเรา
ที่สายฝนยังโปรยปรายอยู่เนืองๆ
ประหนึ่งว่ามอบความสงสารให้กับวีรบุรุษที่ถูกลืม
และดูเหมือนโลกนี้ก็ไม่ได้แยแสเขาแม้แต่น้อย

Streets of London - Ralph McTell Streets of London - Ralph McTell Streets of London - Ralph McTell